از وقتي كه بخاطر سئوال و جوابهاي احمقانه يه نفر ظاهرا دلسوز تو فكر رفتي ، بيشتر مراقبتم . ديشب كه تبليغ آلبوم جديد آقاي افتخاري از تلويزيون پخش ميشد و ميخوند: " غم دنيا رو نخور دنيا كه ارزش نداره " با يه حالت خاصي گفتي : " واقعا كه دنيا ارزش نداره"
نيم ساعتي با خودم كلنجار رفتم كه ببينم چطوري بفهمم چي تو ذهنته. بالاخره دلمو به دريا زدم و گفتم بابايي چرا گفتي دنيا ارزش نداره؟ جواب دادي : همينجوري. گفتم ميخوام بدونم چي باعث اين نظرت شده؟ گفتي آخه اين دنيا چه ارزشي داره كه من بايد هر روز برم مدرسه؟ :-o
يه نفس راحت كشيدم ولي نميدونم بايد احساس راحتي كنم يا نه؟ شايد هر حرف يا حركت كوچكي رو نبايد زياد جدي گرفت. مثل اينكه وسط كلاس بلند ميشي و از خانم معلمت خواستگاري ميكني :))